Utraceni, czy wniebowzięci?

Zakończyła się druga kwesta na rzecz budowy Pomnika Dzieci Utraconych w Koszalinie. Podczas tej zbiórki udało się zebrać ponad 4 tysiące złotych. Zapraszamy do odwiedzania profilu kampanii „Nasze na zawsze” na Facebooku. Inicjatywa ma  już sporo przyjaciół.

Koordynatorem zbiórki była Pani Alicja Górska, redaktor Radia PLUS w Koszalinie. Do prowadzenia tej akcji został powołany specjalny Komitet Budowy Pomnika i zaproszeni wolontariusze z różnych środowisk. Zorganizowana była specjalna konferencja prasowa i wydarzenia towarzyszące. Do dzieła przyłączyli się także ludzie z Ruchu Światło-Życie - zwłaszcza z Domowego Kościoła. Wszystkim zaangażowanym bardzo dziękujemy i to nie tylko w imieniu organizatorów, ale przede wszystkim rodzin, które będą mogły mieć swoje miejsce modlitwy i pochówku utraconych dzieci.

Klimat Uroczystości Wniebowzięcia NMP, jaki towarzyszył kweście jest chyba najlepszą perspektywą patrzenia na całą tę akcję i najbardziej odpowiednim komentarzem teologicznym. Przez wiele lat temat pochówku dzieci, które zmarły przed naturalnym narodzeniem na skutek poronienia lub innych przyczyn był tematem tabu. Brakowało nawet regulacji prawnych. Dziś świadomość jest zupełnie inna - i to zarówno w wymiarze świeckim jak i kościelnym. Wodząc wzrokiem za Wniebowziętą łatwiej oderwać wzrok od przyziemnych oporów i nabrać odwagi. Łatwiej zobaczyć sens takiego gestu, który znaczy o wiele więcej niż parę złotych wrzuconych do puszki lub kilka godzin przestanych z nią na kweście. Jeszcze raz dziękujemy tym, którzy widzieli ten sens.